Muzeum Kinematografii w Łodzi. Pomysł szyty na miarę dla tego miasta! Muzeum mieści się w pałacu Scheiblerów. To była znana rodzina fabrykantów łódzkich niemieckiego pochodzenia. Rodzina zasobna, kompleks fabryczny spory, do tego osiedle mieszkalne dla robotników. Spory kompleks, fajnie pomyślany a obecnie nieźle, i to w dużej części zagospodarowany i przywrócony do życia na nowo. Sam pałac zachował się w stanie zupełnie nienajgorszym, wyposażenie wnętrza też jest w wielu pokojach i meble i kunsztowne boazerie i piękne piece, klatki schodowe, itd. itd. Możliwe że z tego powodu (albo był to jeden z powodów…) pałac był miejscem realizacji filmowych, kilkudziesięciu produkcji. I możliwe że dlatego we wnętrzach tegoż pałacu pomyślana została wystawa opowiadająca o filmie polskim – tak właściwie opowiadająca przez pryzmat Łodzi – miasta filmowców. Pomysł na wystawę – dobry! Ale… Samą ekspozycję jakoś dziwnie się ogląda… Niby są eksponaty i nawet jakieś fragmenty filmów tu i ówdzie, kamery, sprzęt, elementy scenografii i kostiumy… Tylko że to wszystko jakieś takie przypadkowe i nie wciąga widza w opowieść. Ktoś kto zna „Akademię Pana Kleksa”, „Faraona” lub „Krzyżaków” uśmiechnie się miło widząc kostiumy. Ale nie oszukujmy się, nie każdy turysta odwiedzający to muzeum oglądał te realizacje. Niektóre części wystawy są wręcz zbyt trywialnie opowiedziane. I samo wepchnięcie w historyczne wnętrza pałacu fabrykanckiego takiej opowieści jest jakieś takie niespójne. A jak dodamy do tego młodych pracowników, którzy zatopieni są w przeglądaniu własnych telefonów lub zajęci rozmowami towarzyskimi ze sobą… Kinematografia to świat cudów, gdzie marzenia stają się rzeczywistością… Od takiego muzeum wymagałabym większej kreatywności i ciekawszej ekspozycji.

tekst i fot. ©LucynaMariaRotter