Wystawa „Śladami pamięci” w Żydowskim Muzeum Galicja w Krakowie. W sumie to taki labirynt pamięci pokazany fotografiami i opisami ich, ale… Sama narracja bardzo ciekawie poprowadzona i taka… hmmm… dająca w sumie nadzieję, uśmiech, generalnie pozytywne emocje. Przez około 1000 lat na ziemiach polskich rozwijała się kultura żydów, zwłaszcza tych aszkenazyjskich. Społeczność żydowska wnosiła wiele w kulturę, sztukę tradycję ziem na których zamieszkiwali a równocześnie czerpałą z lokalnej tradycji, kultury i historii. Takie wzajemne działanie, wspólne tworzenie – wspólnej tradycji i historii. Często pięknej, czasem trudnej – ale wspólnej. Niestety holokaust i eksterminacja przeprowadzona przez hitlerowców miała na celu zniszczenie nie tylko narodu ale i kultury. STRASZNE!!!! Tyle, że pomimo tak diabolicznego planu "Am Yisrael Chai"!!!!

I taki właśnie jest wydźwięk wystawy. Zaczyna się od śladów kultury żydowskiej. Tych śladów, które mimo wszystko, mimo II wojny światowej i polityki lat późniejszych – przetrwały. Często fragmentarycznie, często w ruinie, często teraz odnawiane – przetrwały. Są śladami nie tylko judaizmu ale i takiego codziennego zwyczajnego życia. Potem opowieść o śladach holokaustu. TRZEBA pamiętać. Choćby po to by mieć nadzieję na to że takie sytuacje nigdy więcej się nie powtórzą… Na koniec fotografie które pokazują odradzanie się kultury i tradycji żydowskiej, judaizmu właściwie też. Bo przetrwały nie tylko ślady kulturu. Przetrwali też ludzie!

Odradzanie się bo to jest ciągły proces, przypominania sobie o kulturze i historii ziem polskich. Kulturze i historii, która od wieków i zawsze była wielokolorową mozaiką narodów, religii i kultur.

tekst i fot. ©LucynaMariaRotter